98

ساختم
تا تو را داشته باشم
و ویران ، تا خودم را
پی می گیرم از هر سو
صدای ساختن و آواز فرو ریختنی
که به ترنمی از لحظه ها بدل می شود
و می رسم تا تو
که می سازی تا داشته باشی ام
و ویران می کنی تا خود را .

قابیل / عفت کیمیایی

هیچ نظری موجود نیست: