211

کجایی ای دوست؟
که دستم را بگیری،
از این سوی پل
به آن سو ببری.
خسته و دلتنگم.
و چه روزها
که بی صدای تو
به فراموش کردن اندیشیدم.

دیگر بس است.
اگر قلمت بلغزد،
اگر لبت،
قلبم آیین تپش را بازمی یابد.
دیگر بس است
قلبم شور تپیدن را بازیافته است.

روزآنلاین / داریوش ساقیان

هیچ نظری موجود نیست: