نام ات را به من بگو - دست ات را به من بده - حرف ات را به من بگو - قلب ات را به من بده - من ریشه های تو را دریافته ام - با لبان ات برای همه لب ها سخن گفته ام - و دست های ات با دستان من آشناست ...
174
کاش کلاهی داشتم باد آنرا با خود ببرد بدوم آنقدر رها کند در دشتی از درختهای بی ریشه .
پانویس من بر شعر خانم فریدونی در چوک 304 : کاش کلاهی داشتم ... را دوست دارم اما زمان فعل ها درست نیست ، و شاید اگر چنین می بود زیباتر می نمود : کاش کلاهی می داشتم باد با خود می برد می دویدم آنقدر و در دشتی از درخت های بی ریشه رها می کرد .
۱ نظر:
پانویس من بر شعر خانم فریدونی در چوک 304 :
کاش کلاهی داشتم ... را دوست دارم اما زمان فعل ها درست نیست ، و شاید اگر چنین می بود زیباتر می نمود :
کاش کلاهی می داشتم
باد با خود می برد
می دویدم آنقدر
و در دشتی از درخت های بی ریشه رها می کرد .
ارسال یک نظر