نام ات را به من بگو - دست ات را به من بده - حرف ات را به من بگو - قلب ات را به من بده - من ریشه های تو را دریافته ام - با لبان ات برای همه لب ها سخن گفته ام - و دست های ات با دستان من آشناست ...
171
من و ویرانی شب در پس اندیشه ی شمع
سَرِ صبح آنچه به جا ماند مگر دوش نکرد؟ ...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر