نام ات را به من بگو - دست ات را به من بده - حرف ات را به من بگو - قلب ات را به من بده - من ریشه های تو را دریافته ام - با لبان ات برای همه لب ها سخن گفته ام - و دست های ات با دستان من آشناست ...
اصل شعر چنین است: مرا با نگاهت بخوان چشم ها هرگز دروغ نمی گویند .
به خانم واعظ زاده ایمیلی زدم که بخشی از آن را اینجا می آورم : " اما در این بند که : مرا با نگاهت بخوان چشم ها هرگز دروغ نمی گویند . به گمانم باید می نوشتی مرا با نگاهم بخوان چون این دروغ نگفتن که مد نظر توست مختص کسی ست که زیر نگاه دیگری قرار می گیرد نه کسی که با نگاهشمی خواهد میزان صداقت طرف مقابل خود را ارزیابی کند از طرف دیگر دروغ گفتن را نمی توان به خواندن نسبت داد دروغ گفتن را می توان به نوشتن نسبت داد به چیزی که نوشته شده و تو می خوانی و قرار است در مورد صحت و سقم اش قضاوت کنی ... "
خلاصه نه توانستم از این دو خط دل بکنم نه تواستم آن طور که بود بپذیرمش .
۱ نظر:
اصل شعر چنین است:
مرا با نگاهت بخوان
چشم ها هرگز دروغ نمی گویند .
به خانم واعظ زاده ایمیلی زدم که بخشی از آن را اینجا می آورم :
" اما در این بند که : مرا با نگاهت بخوان چشم ها هرگز دروغ نمی گویند . به گمانم باید می نوشتی مرا با نگاهم بخوان
چون این دروغ نگفتن که مد نظر توست مختص کسی ست که زیر نگاه دیگری قرار می گیرد نه کسی که با نگاهشمی خواهد میزان صداقت طرف مقابل خود را ارزیابی کند
از طرف دیگر دروغ گفتن را نمی توان به خواندن نسبت داد دروغ گفتن را می توان به نوشتن نسبت داد به چیزی که نوشته شده و تو می خوانی و قرار است در مورد صحت و سقم اش قضاوت کنی ... "
خلاصه نه توانستم از این دو خط دل بکنم نه تواستم آن طور که بود بپذیرمش .
ارسال یک نظر