نام ات را به من بگو - دست ات را به من بده - حرف ات را به من بگو - قلب ات را به من بده - من ریشه های تو را دریافته ام - با لبان ات برای همه لب ها سخن گفته ام - و دست های ات با دستان من آشناست ...
33
و من به این حقیقت معتقدم که شعر برداشت هایی از زندگی نیست بلکه یکسره خود زندگی است . خواننده یک شعر صادقانه خواه و ناخواه جز با صحنه هایی از زندگانی شاعر و سطوحی از افکار و عقاید او روبرو نمی شود ...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر